13e Dag 25 augustus Whistler - Ucluelet

13e Dag 25 augustus Whistler - Ucluelet

Reisafstand 370 km (6,5 uur)

Om 7.30 rijden we weg uit Whistler. We willen de veerboot van 10.40 uur halen. Via de Sea-to-Sky Highway rijden we naar Horse Shoe Bay. 
Onderweg zien we de besneeuwde bergtoppen nog. En het landschap is nog steeds mooi.

Om 9.30 uur zijn we bij de terminal van Horseshoe Bay. We worden verzocht om de 5e baan aan te houden. En dan blijken we geluk te hebben want we kunnen met de boot van 9.55 uur mee. Scheelt weer 1 uur dat we meer tijd hebben om van alles op Vancouver Island te bezichtigen. De temperatuur is inmiddels al 24 graden. Op de boot zitten we op het bovendek. Hoe verder de boot komt hoe frisser het wordt. Toch maar de truien aan. Aan de voorkant van de boot waai je letterlijk weg.

Helaas zien we tijdens de overtocht geen walvissen, orka's of zeehonden. Om 11.30 kunnen we de reis weer vervolgen op Vancouver Island. Nanaimo is enorm druk, heel veel verkeer. Hoe verder we van Nanaimo weg gaan hoe rustiger het wordt op de weg. 
We stoppen bij MacMillan Provincial Park bij Cathedral Grove. Dit is een bos waar hele grote Cedar bomen staan van circa 800 jaar oud. Er staat zelfs een boom met een omtrek van circa 10 meter.

Een gids bij het park geeft ons een tip om verderop bij Sproat lake een bezoek te brengen aan de bomber planes (de watervliegtuigen). Helaas zijn ze gesloten.
Dan besluiten we om te gaan picknicken bij Sproat lake. De temperatuur is nu gestegen naar 33 graden. Saskia en Jeroen nemen nog een duik in het water en dan gaan we weer op weg.
Er gaat maar 1 weg nl. highway 4 naar de andere kant van het eiland. Een mooie slingerende weg waar we ook hier weer in de file komen omdat ze met de weg bezig zijn.
We maken nog een tussenstop bij het visitors centrum om informatie in te winnen en dan is het nog 6 kilometer naar het hotel. Wij zitten in Ucluelet en aan deze kant heb je geen parkpass nodig. Richting Tofino ga je het Rim park binnen en heb je wel een parkpass nodig.
Rond 17.00 arriveren we dan in ons hotel Canadian Princess.
Bij de receptie lezen we al meteen dat de wifi bij de kamers erg zwak is en dat je voor een sterkere verbinding bij de receptie moet gaan zitten.
Pfff.... en we moeten de foto's voor dit verhaal nog uploaden.

We laden eerst de koffers uit en lopen dan richting het centrum om wat de gaan eten. De restaurants die we tegenkomen zijn op woensdag en donderdag dicht. Hebben wij weer. Het dorpje ziet er afgeleefd uit en stelt niets voor. Voordat je het weet ben het centrum al uit.

     
De restaurants waarvan we de namen bij het visitors centrum hebben doorgekregen zien er van buiten niet uit. We besluiten bij  een chinees restaurant naar binnen te gaan. Dom, dom dom. Geen wonder dat het visitors centrum dit restaurant niet heeft genoemd. We hebben nog nooit zo slecht gegeten. Sonja had kip met black bean saus besteld en ze brachten biefstuk. Bord weer terug en ze kreeg daarna de kip. Het was alleen zo ontzettend vet dat uit de groenten het vet droop. Alles was gebakken in klinkklaar vet ook het eten van Noud en Saskia. Jeroen was de enige die slim een cheeseburger had besteld.
Geen foto's dus van het eten; niet de moeite waard. En als je dan ook nog gelukskoekjes krijgt met de tekst: "You will always have access to good food", en "Your ability to make someone happy is second to zero", dan liggen we helemaal gierend van het lachen op de tafel. Een andere gast die zijn eten nog moet bestellen snapt denken we wel waar we het over hebben want  hij lacht meewarrig mee. We betalen maar snel de rekening en gaan er vandoor. Daar zien ze ons niet meer terug.

Op de terugweg kopen Noud en Saskia nog wat alcoholische drankjes bij de plaatselijke drankhandel en gaan we bij het hotel maar bij de receptie zitten om de foto's te uploaden en het verslag af te maken.